Konu:Aşk,Umut..
Her dalında bir çiçek aradımda yıllarca
Leylak gibi kokardın bahar sandım aşkını
Peşinde gölge gibi dolaştımda aylarca
Anladımda sonunda dertli ettim başımı
Beni terkedip gittin akıttın sen yaşımı.
Yeşil bir ağaçtın meyve verecek sandım
Bir baktımda sevgili,toprakta kökün yokmuş
Hayâlini kurduğum düşlerime aldandım
Göğsümün sol yanına batan zehirli okmuş
Meğerse bu aşkın kederi hüznü çokmuş.
Dokunca tenine yaprakların kurudu
Sonbaharı getirdin daha bahar bitmeden
Peşi sıra gezmekten el ayaklar yoruldu
Güneşe hasret kaldım mutluluğu görmeden
Yüreğim kan ağladı daha yağmur düşmeden.
Dalına ne bülbül kondu,ne saka ne kanarya
Sallanıp duruyordun serin rüzgarda bile
Yalan dolan ne varsa sözlerin hep angarya
Sevgimin bağı koptu kalbime doldu çile
Ümitlenmezse bülbül aşık olurmu güle.
Bu beyhude sevgimin,sende yokmuş çaresi
Saramadın sen beni yalın çıplak dallarla
Umutsuz ışıksız harsız gözlerinin kahvesi
Suskunluğun ardından ben dalgın bakışlarla
Yıkık dökük perişan avareyim yollarda.
Tarih:10.04.2011
İsmail Kurt 2Kayıt Tarihi : 10.4.2011 15:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saramadın sen beni yalın çıplak dallarla
Umutsuz ışıksız harsız gözlerinin kahvesi
Suskunluğun ardından ben dalgın bakışlarla
Yıkık dökük perişan avareyim yollarda.
kutlarım yürek kalem sesinizi tam puan saygı sevgiyle
TÜM YORUMLAR (4)