Avarelik edeyim dedim bugün.
Ellerim cebimde,
Sokakları arşınlamaya başladım.
Bir çocuk gördüm sokakta
Ağlıyordu.
Ben ona baktım,o bana baktı,
Yine ağladı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Harika , ben çok beğendim bunu :)
Ara sıra yaşamı umursamadan avarelik gerekiyor.
Deşarj olabilmenin bir yolu da bu.
Yüreğin dert görmesin sevgili Necibe.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta