Avare Şair Şiiri - Hatice Atak

Kimse öğrenmedi hayallerimi
Umutlarımı ve düşüncelerimi.
Dostum bile biliyor mu ki,
Gerçek kişiliğimi?

Arkamdan söyleniyorlar,
Düşüncelerimi bilmiyorlar.
Ama hep,
En karşı olduğum görüş ile suçluyorlar.

İşte birtakım insanlar bunlar.
Fikri, zikri, düşünceyi unutuyorlar
Dönüşü olmayan, boş telaşlarla
Öylece oyalanıyorlar.

Avare bir şair diyorlarmış,
Masalarda oturup, sözde namusumu satıyorlarmış.
Avare değil, aciz bir şair olduğumu
Hiç mi hiç anlamak istemiyorlarmış.