Avâre’nin yolu Şiiri - Hüseyin İhsan Sönmez

İkimizden biri değil
kuru meşe dallarının izini süren
hüzün prensesi bir sonbahar;
bozulan son yuvası zümrüdüanka’nın
akbabalar tünedisi gizil dağın
çıplak zirvesinden yalınayak inerde
saçları, sessizce kara döner

İlk kar tanesinin düştüğü yer;
kartal gözünün göremediğine giden
imkânsız bükülen kendisine
avârenin gizli patikasıdır
Ayak izlerini örtebilmek için
yalnızlık en çok bu yolu seçer