Ömür sermayemi hebaya verdim,
Bu garip illerde kaldım avare.
Ne kokladım, ne bir deste gül derdim,
Kimden, nedir bu dert, acep ne çare?
Gönül damağıma kudret eliyle,
Çalınca bir parmak bal dudağından.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
