Ömür sermayemi hebaya verdim,
Bu garip illerde kaldım avare.
Ne kokladım, ne bir deste gül derdim,
Kimden, nedir bu dert, acep ne çare?
Gönül damağıma kudret eliyle,
Çalınca bir parmak bal dudağından.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
