Gün geceye doğarken, haykırışan kargalar...
Islak bedenin,
Tutkulu bakışlar.
Ela gözlerinde ki yeşil hareler..
Derin, şehvetli sarılışın, sımsıkı sarılışın.
Hissiyatın ağır,
Düşüncelerin kırgın.
Ne oldu sana böyle?
Neler oldu?
Hangi umarsız bedende bıraktın düşlerini.
Gülüşünde ki o kırgınlık, haybeden değil ya?
Yılgınsın, yılgın ve paramparça.
Hangi hulya paklar ki, ruhunu temize çıkarmaya.
Kayıt Tarihi : 30.11.2017 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Atçı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/30/avare-kadin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!