Avare Geceler Şiiri - Nurettin Eyibil

Gecenin esrarı bitmeden önce,
Ufukta parlıyor ışıktan saray.
Yürürken kafamda bin bir düşünce…
Yalnızım bu gece, arkadaşım ay.

Sokak lambaları arka arkaya,
Gölgeler kısalır, gölgeler uzar.
Cırcır böcekleri başlar şarkıya,
Ben gezerim, ay da benimle gezer.

Bir masal şatosu uzaktaki ev,
Düşünceler bölük pörçük zihnimde.
Bazen cüce olur gölge, bazen dev,
Bazen arkamdadır, bazen önümde.

Tablo gibi göğün lacivert rengi,
Avare bulutlar ayın örtüsü.
Uzaktan uzağa duyulur sanki,
‘’Aylı gece serin külek’’ türküsü.

Ay, gölge ve yıldız ile gezinti…
Önümde uzayan yollar görünür.
Yüzüme vururken hafif esinti,
Ben yürürüm, ay da benimle yürür.