Avare Şiiri - İbrahim Gece

Avare geçiyor kısa yıllarım,
Hayat parabolik rota çizdirmiyor.
Uçmak istiyordu gece rengi kanatlarım,
Kırıldı uzun kollarım ve bacaklarım.

Belki çıksaydım bulutların üstüne,
İkarusu görebilirdim.
Yardım edip kurtarabilirdim,
Verebilirdim ona kanatlarımı.

Belki de düşerdim denizlere,
Dayanıksız oltalara takılırdım.
Çıkardım İstanbul'un karşı kıyılarına,
Ölene dek keklik türküsü dinlerdim.