Avare Şiiri - Virata Fafnir

Ben kalemi bozuk bir müteşair
Gönlüm zenginse de ceplerim fakir
Aruz bilmem hece önemsemezdim
Tadı damakta kaldı bilemedim

Sorarsanız bir avareyim
Kenardaki bitik pilim
Bakarsanız görürsünüz
Kırmızı değil artık güz

Mektebimi pek severim
Derslerimi zor geçtim
Bitti okuma hevesim
Dersem, bana gülün geçin

Gül gibi geçinirim
Sessizliği isterim
Gürültüye nefretim
Güneşim doğana dek

Hislerimle küskünüz
Ben Sezar onlar brütüs
Duvarda hakim var
Celladı yanımdadır

Benim ilikli gömleğim
Teşrifinden mütevellit
Denizinden su içeyim
Epey bir gecikti vakit

Ertele ertele nereye kadar
Dizler boyu edindiğin günahlar
Unutma ki gideceğin yer mezar