Serseri Dışlanmış sokaklarda Perişan.
Başına buyruk o, olmasın karışan
Aç miraç ser sefil hayatla yarışan
Kendine has net bir duruş Avare.
Kırık dişliye rağmen döndürür çarkı
Kıvrılır uyur, yatak şehrin ücra parkı.
Adam geçinenden vardır çok farkı.
Kimseden almaz tek kuruş Avare.
Düşünmez bu hale el alem ne der.
Umrunda değil dert ve elem keder
Nerdeyse akşam orada sabah eder.
Yaşam devam etmiş,Durmuş Avare
Geçmişin hatıraları,gözlerin de buğu,
Hiç varlık bilmemiş,Benimsemiş yoğu.
Aza kanaatli, gözü görmez çoğu,
Kendince bir düzen kurmuş Avare
Sevgiyi istemiş,Lakin çok emek vermiş.
Sevilmek arzusu,buymuş tek derdi.
Beklemiş,beklemiş de muradına ermiş.
Tutmayı gözünden vurmuş Avare.
İstanbul / 11.11.2021
Saat: 23:22
Kayıt Tarihi : 29.7.2022 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Avare
![Alaattin Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/29/avare-86.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!