Ben çilerle dolu bir hayat sürdüm
Ömür defterimi elimle dürdüm
Hayal ile gerçek arası gördüm
Düşlerim de yaban eller avare.
Çok zaman geçti yar yaram saralı
Seyreyle bak dünya kapısı aralı
Susmadan konuşan lisan yaralı
Bülbül gibi öten diller avare.
Sürülmüş sünbüller bürümüş çalı
Yorulmuş arısı beteği balı
Bağında kalmamış yeşili alı
Dalından savrulan güller avare.
Alnıma yazılan kader karası
Bilesin kapanmaz gönül yarası
Açılmış kul ile kulun arası
Bilinmeyen fani haller avare.
Nasır’ım karalı bu bahtım gülmem
Kanlı akan şu göz yaşımı silmem
Karayel mi soğuk poyraz mı bilmem?
Dertli dertli esen yeller avare.
Kayıt Tarihi : 8.12.2021 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/08/avare-82.jpg)
Aslında tadı tuzu kalmamış bu yaşamın her şeyi avareleşmiş. Siz bunun farkına varmış olmanızla birlikte en güzel şekliyle dile getirmişsiniz. Kaleminize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Selam ve muhabbetlerimle.
TÜM YORUMLAR (1)