Avâne Şiiri - Veli Şen

Şükret kardeş, dürüst ama yalnız haline
Bir çorba, bir tatlıya tav olan avaneler var
Sanki nur alem nur, perde inmiş gözlerine
Davası dilde, temaşa yapan divaneler var.

Boş tencere çok tıngırdar, düdüğe ne hacet
Göklerden inmiş, ünvanda eksik başa hazret
Paranın gücü olunca görünür tek keramet
Çekince suyunu kanatsız uçan teyyareler var.

Devlet işinde hiç yoktu masada, olmuş arazi
Doğru tartar mı sanırsın bir kefesi kırık terazi
Ainesi iştir kişinin, boş konuşmak farazi
Kitapsız bilgin, sermeyesi din viraneler var.

Her devrin değil, her devir adam olacaksın
Gönle terane ile değil, muhabbetle dolacaksın
Hakikat kafalara nakşedene dek susacaksın
Allah korkusundan habersiz bigâneler var.

Bozulunca düzen ilk kokan umulmayan tuzdur
Sen Musa'nın oğlusun garip Veli, eğilme dik dur
Firavunların saltanatı da yıkılmaya mahkûmdur
Sular sığ iken, kürek çeken emre âmâdeler var.

Veli ŞEN (Haziran 2024)