Bazen tecrübeli avcılar da hedefi şaşırırlar, yanlış yere atarlar oklarını. Yanılırlar, üzülürler, kaybederler.
Bazen de o hedefe atılan ok, döner avcının kendisini vurur...
Avcı yıkılır, haykırır acıyla ve kalır yaralı, çaresiz.
Çünkü av akıllıdır, görür, tanır, hisseder, bekler zamanını ve onu vuracak avcıyı hedef yapar, kendisini de ok.
Eee hayat bu işte, kimi zaman av, kimi zaman avcı olunur. Unutulmamalıdır ki en büyük avcı biz değiliz, zamandır.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta