Av Mevsimi Şiiri - Şair Bilal Yavuz

gözlerin gece gözlerin karadelik
güneş saçlarında derin sessizlik
boynunda kuğular, gülüşün gazal
birazdan bastırır tuzdan fırtına

yaprakların kuşlar misali dallarında
dökülemez uçar, körpe nazenin
keşke yalnız bunun için sussaydım bizi
herşey bambaşka olabilirdi oysa

hangi yerden kapanır bu kesik şimdi
kırılır içten içe geçirdiğin aynalar
uzar, uzar, uzar nurdan narin dişlerin
bulanır yetim, yüreğimin kanına