Sokakta koşturuyor, bir deri bir de kemik,
Kim bilir ne kadar aç, bulamamış tek kemik…
Hep kovalanmış, kaçmış daima ürkütülmüş,
Hiç kimse düşünmemiş itilmiş hor görülmüş…
Şahsımız duraksadı cadde kenarındaydık,
Yola çıkmasın diye zarar yapmamalıydık…
Hayvan daha da korktu sol tarafa yöneldi,
Mutlaka beslenmeli, gözetmek gerekirdi…
Telefon etsen olmaz, barbarca yakalarlar,
Deneyciler elinde, canına acımazlar…
Az ileri de çocuk, ellerinde tüfekler,
Oyun oynamaktalar, şahsımı çok üzdüler…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 30.12.2014 01:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/30/av-kopeginin-acliktan-kemikleri-sayiliyordu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!