aura;
her insanın
bedeninden yayılan
ışığında saklıydı...
güneşten gelen ışığın
kırılınca yediye döndüğü gibi...
kimi renkler duygularda...
kimileri ruhlarda...
kırılıp dengini buluyordu...
yediye dönenler,
yeniden bir araya geldiğinde
güneşe dönüyordu..
aura;
beyazda saklıydı,
bedenleri sarıyordu....
Fikret Turhan-Yalova,
06.09.2013
Kayıt Tarihi : 6.9.2013 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!