Attım Kendimi İlk Kez Şiiri - Civan Cans ...

Daha ilk duyuşumdu aşkı attım kendimi o büyülü denize. Umutlarım, beklentilerim yeterdi en kötüsü için bile. İzlerdim başkalarını ben ne öğrenmeliyim diye. Kavgaları, ayrılmaları bile güç verirdi bana gerçek değildir diye.

Zaman geçti baktım ki giden dönmüyo tekrar yanındakine, korkuyla tanıştım ilk kez.
Sordum neden dönmüyorsun, anlatın diye, sonra diğerilerine. Çözümsüzlüklerle tanıştım ilk kez.
Sonra oturdum uzakda biryere,orda her ayrılanı bir başkasıyla görür oldum. Kahpeliklerle tanıştım ilk kez.

Bence başarılamayacak hiçbişey yoktu atmıştım kendimi bende o büyülü denize. Güvenim yeterdi, göstermek istedim herkese bu mu yapamadığınız diye. Dener oldum sırayla, biliyodum bi yerde bozulmamış çiçeklerin olduğunu.

Ve geçer oldu zaman, her birliktelik birşey alır oldu benden, yıpranmayla tanıştım ilk kez.
Çektim kendimi herşeyden, verdim kendi hayatıma. Çok başarılar elde ettim ama, yanlızlıkla tanıştım ilk kez.
Sinirlendim, suçlar oldum kendimi neden başaramıyorum diye, bu kez de acıyla tanıştım ilk kez.

Tüm bunları yaşayan ben daha çok gençtim, sordum tanrıya neden elimden tutmadın diye.
Bir tutam sevgi ararken, bir sürü cansız özlem buldum o sularda.
Bir deli olmuştum kalp sesini izleyen. Rüyalarda yaşamak daha huzurlu oldu, o suların dibinde.

Zamanla toparladım kendimi, döndüm tekrar kendimi o büyülü denize attığım iskeleye, benim gibi birsürü bakan göz vardı yanımda daha sulara açılmayan,

acıdım o saf, heyecanlı yüreklere, bunun bir çark olduğunu öğrendim ilk kez.
Herkes sırayla atarken iskeleden kendini o denize, ben eve döner olmuştum.Ağzımı bıçak açmadı yıllarca, nefes alıp verdim sadece, ta ki kafamı çevirip evde yanımda o eski, denize açılmamış kendimi görene kadar.
Kapandım dizlerine gözyaşıyla tanıştım ilk kez.

Gel dedi seni bir yere götürücem artık ağlamana gerek kalmayacak,
O an bir dostla tanıştım ilk kez.
Uzunca bir süre yürüdük beraber,beni bir bahçenin ortasına götürdü ve etrafına bakınarak dediki.

Aradığın bir çiçek değilmiydi neden o hırçın denizlere açıldın ki?

Şimdi Bahçedeki uzandığım her çiçeğin altından dostlar çıktı her biri daha başka. Artık en büyük çiçeği arar oldum.
Deniz yerine bahçelere atmaya başlamıştım kendimi yıllar önce
MUTLULUKLARLA TANIŞMIŞTIM İLK KEZ...