Attım (901) Şiiri - İbrahim Arslan

Zordu seni unutmak,
İlk yüreğimden attım.
Çıkardım seni en tepelere.
Ordan değil ilk içerimden attım..
...
Sevmediğimden değil,
Seni sevdiğimden attım.
. ..
Şu papatyalar şu kırçiçekleri,
Açtı açtı gözlerini sana,
Bahar vurur adamın suratına gerçekleri,
Ben tüm gerçekleri seninle attım.
...
Sevmediğimden değil,
Seni sevdiğimden bıraktım
...
Yukarı çevirsem başımı gök ağladı,
Aşağılara çevirsem karıncalara yakalandım,
Yüreğim desen en çok ayrılığın dağladı,
Ayaklarım çözüldü yine de adımlarımı sana attım
...
Sevmediğimden değil,
Seni sevdiğimden attım.
...
Haykırmam gerekirdi evet sustum,
Hep üstüme geldiler pustum,
Yediklerimi günde üç kez kustum,
Hap dediler hap diye seni içime attım...
...
Sevmediğimden değil,
Seni sevdiğimden bıraktım.
...
Aldığım nefes üç kuruşluk,
Varsa bir mutluluk çok uzak,
Bedenim desen artık buruşuk!
Eskiler benle, yeni ne varsa attım...
...
Sevmediğimden değil,
Seni sevdiğimden attım.
...
Git başımdan haydi git,
Acı bitirdin madem,
Virgül benden nokta senden olsun,
Nasıl yaptın diye en son gözlerine baktım.

..
Kendimi attım şeytanların kucağına,
Seni Allah'a bıraktım.
...
Sevmediğimden değil,
Seni sevdiğimden,
Çok sevdiğimden bıraktım..
Herşeyimdin,
Her yerimden attım.
10.04.2018
ibrahim arslan saat
16.30