Attila Kayan Şiirleri - Şair Attila Kayan

FERYADIMA DUYSANA

Feryadıma duysana nasıl sevdim baksana
Kimseler sevemez seni benim gibi.
Nerden çıktın sen karşıma. Bu da geldi başıma
Uzaklardan gelmez sandım ben seni

Yeter milleti yutturduğun bunca yalan
Mikrofonu gördü mü, okursun maval
Sattın milletin varını yoğunu
Yedi sülalen buldu varlık yolunu,

Bir güzelin gülüşü ile duruşundan bellidir asaleti
Masum ve hüzünlü bakışlarından bellidir çilesi
Her halinle güzelsin. gülünce daha güzelsin
Kömür gözlerin, hilal kaşlarınla aleme bedelsin

Yansada yüreğim, pare pare ciğerim,
Bir umar olmasa da sinemdeki yaraya,
Sen sevmesen de seni yine seveceğim.
Gidiyorum yüreğimin götürdüğü yere, doğru

Anadan ayrı, sıladan ayrı, yardan ayrı;

Bu kâbus dolu karabasanlardan kurtulmanın
Bir yolu olmalı mutlaka……
Mutlaka bir yolu olmalı sevmenin karşılığını
vermek için…….
Kıskançlıklar sarmış bedenimize ta iliklerimize kadar

Ben Anadan doğa doğmuşum. İnsan olarak
Tanrı bana diğer yarattığı canlılardan üstün kılmış
Düşünme konuşma yaratıcılık meziyetleri sunmuş
Gözlerini kapatıp vazifesini yapan namerttir.

Vazifemi namus şerefimle bilerek yaparım.

Dünyanın dört bir tarafına savrulmuş
Umut kapısı arar bir lokma ekmek uğruna,
Taş koyma aç kalırsın zalimin yoluna
Bu faşist kapital düzeni kim yarattı sormak gerek
Gurbet elde Sıla hasreti çeken dostlarım var benim

Sarı Saçlarını savurmuşsun,
Rüzgarlarla birbirine kavuşturmuşsun,
Deli gibi severken ne de çabuk unutmuşsun,
Hay seni sevmez olaydım,

Hazan gülü gibi solmuşsun. El aleme beni sormuşsun
Gurbet treni gelir diye yar sana haber saldım.
Beklermisin beni tez zamanda geleceğim desem
Yadellere bırakmamayı yemin ettiğimi söylesem

Ellerini ellerime veririmsin hayata tutunmaya

İsyanım var bu dünyaya,
Ne gün gördüm, ne sevgi,
Dayanamam bu zulmü
Gidesim var buralardan
Artık Huzurum kalmadı.