Attila İlhan Giderken

Attila İlhan gederken son yolculuğuna,
Yine birşeyler yaptı hiç yapılmamış olandan.
Gün gelir Attila İlhan da ölür demişti,
çoğu kimseler anlamamıştık manayı.

Umrunda da değildi çoğumuzun,
Sende deyip geçtik söylenene
Sanki o bir gün bizim içinde gelmiyecekmiş gibi.
Kendimizi kandırdıkça kandırdık,
taki gerçeği görüp eyvah diyene kadar.

Bu duygular altında, vatansever olduk,
İçimizde hain aradık, vatanhainlerini.
Dindar olduk kendi kendimize, kafir aradık içimizde.
Bula bula hep şairler, yazarlar, düşünürler bulduk.

Kendi ayağımıza kendimiz vurduk baltayı.
Sanki umrumuzdaydı bizden akan kan.
Bunun sebebi ise, içimizde ki hainlik.
Kendi kendimize olan ihanetimiz.
Cahilimize bilgisizimize vatansever
Bilgelerimize, şairlerimize hain dedirttik.

İşte gele gele bir yol ayrımına geldik.
Sağcısıyla, solcusuyla, dindarıyla, dinsiziyle,
Sonuda anladık ki gidilecek yol hep aynı yol.

Gün gelir Attila İlhan da ölürde bütünleştik.

13.10.2005
Köln/Almanya