ATTİLA İLHAN DA ÖLÜR...
Eee...
Bu dünya böyledir işte;
ne hatır tanır ne gönül,
ne zengin tanır ne sefil...
Ne kadar sevinsen de,
ne kadar üzülsen de;
kimisi doğar,
kimisi doğum gününü,
yaşlanışını kutlar,
kimisi de ölür
Attila İLHAN da olsa...
Ne şöhret kurtarır insanı,
ne milyonlarca seveni,
hayranı...
Bu dünyanın düzeni bu;
sapına kadar ayrımsız,
sapına kadar adil,
köküne kadar,
baştan tırnağa acımasız...
Zamanı gelince
ya da zamansız;
padişahlık, ustalık,
şöhret, maharet,
iyilik-kötülük vesaire, vesaire...
kurtaramaz insanı.
Attila İLHAN da ölür,
her canlı gibi.
Zamanlı ya da zamansız,
sen de, ben de öleceğiz
Canlıysak eğer!
Süleyman SAYLAN
İzmir, 12-19.10.2005, Saat: 10.48-11.20
Kayıt Tarihi : 17.10.2005 16:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Saylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/17/attila-ilhan-da-olur.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)