Attila İlhan'a Şiiri - Uluğ Çelik

‘Bir ustayı kaybettik bugün
Yitirdik onu Sisler Bulvarın’da
Kelimeler oyuncağıydı onun
İmgeler parmaklarında hala…’
Uluğ Çelik

ATTİLA İLHAN ‘A

Biz sana mecburuz bilemezsin,
Adını mıh gibi aklımızda tutuyoruz.
Büyüdükçe büyüyor gözlerimiz.
Biz sana mecburduk bilemezsin,
İçimizi seninle ısıtıyoruz…

İçimizde keder
Uzak bir telefonda ağlıyor
Yağmurlu genç kadınlar…

Aysel gitti mi başından sen ona göreydin?
Ölümün birden olacak seziyordun
Ne kötüydün, ne karanlık,ne de çirkin
Şimdi elimizde var hüzün…

Elinden tutamadık düşecektin yoksa
Yağmur seni götürdü şimdi uzaklara.
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız,
O mahur beste çalar Müjgan'la biz ağlaşırız

Sisler bulvarı'nda seni kaybettik
Sisler bulvarı'ndan geçmediin bugün
Sisler bulvarı öksüz biz öksüzüz

Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerimiz
Gözlerimiz gözlerini arıyor durmadan
Nerdesin?

Geceleyin ışıkları söndürdüğümüz zaman
Senin şiir kitaplarından sızan aydınlık,
Elinde uyuyakaldığı heyecanlı roman,
Zeynep’le bekliyoruz mutlaka geleceksin,
Başladığın filmi birlikte bitireceksin.

Görünmez bir mezarlıktı zaman
Şairler dolaşıyor saf saf
Tenhalarında şiir söyleyerek
kim duysa / korkudan öldü
-tahrip gücü yüksek-
Saatlı bir bomba patladı
An geldi
Attilâ İlhan öldü…

11/10/2005
Saat:23:48
Erzurum