An gelir dedin..
An geldi..
Attila ilhan ölür dedin..
attila ilhan öldü..
ölümden kormayan insan..
ölüme zaten hazırdın..
kolaymıydı yaşamak üstad.
hafif kasketinin altından gülümsemek dünyaya..
bana tebessüm ederek bakışların..
senin doğruların..
hayata bakışların..
yaşanmış aşkların..
bana anlatışların..
bırak bazı kafalar böyle kalsın..
ben ölürümde düzelmez deyişlerin..
ardımdan gözyaşşı dökmeyin sakın
beni kendi halime bırakın..
derken bile asil davranışların..
toprağın bol olsun..rahat uyu..
emin ol..
sevdiğin gibi beni..
dediğim gibi sevdim seni..
ölmek ölmek ölmek..
yaşıyorsan hazfızamda..
sen ölmedin ki üstad..
Kayıt Tarihi : 12.10.2005 02:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/12/attila-ilhan-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!