1944 İstanbul doğumluyum.
İlk ve ortaokulu Napoli İtalya’da, Lise TED Ankara Maarif Koleji, Yüksek Okulu Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi, Ticaret ve Sanayi İşletmesi bölümünde okudum.
Çok iyi derecede İngilizce ve İtalyanca bilirim.
İki oğlum ve bir kızım var.
Büyük oğlum Kaan, Kanada’ya yerleşti.
Küçük oğlum Kerem, sanayici.
Kızım Yeşim Ceren, tiyatrocu. TV dizileri, tiyatro ve sinema filmlerinde oynuyor.
İş Hayatına, 1964 senesinde Ankara’da bir demir çelik fabrikasında hamallıkla başladım.
1975 yıl ...
Sana yazıp, yazıp ta yırttığım kim bilir kaçıncı mektup bu.
Biliyorum kızgınsın.
Benden uzun müddettir bir haber alamadın.
Hastaydım.
Kızma, alınma bana.
Gökyüzü ağarıyor.
Dudaklarıma yapışmış bir Bafra izmariti.
Acı.
Buruk bir çay,
Nefesimde kanyak,
Düşlerimde sen.
ANKARA SANAYİ ÇARŞISI
Ankara Sanayi Çarşısı.
Bir elimde piston, birde kırılan şaftın parçası.
Yol boyu, tornacılar, frezeciler, yedek parça dükkânları.
On, on bir yaşında çocuklar, elde anahtar, çekiç, işkence.
Yağdan kararmış tulumlar.
Ayrılık
Mendil sallıyorsun.
Doldu mu senin de gözlerin?
Bende ayrılığı,
Sana bakınca hissettim.
Bayraklıda Bayraklar
Konak, Karşıyaka vapuru.
Gözümde İtalyan gözlükleri,
Boynumda Zenith makine,
Güvertedeyim.
BENİM MABEDİM
Bu gece;
Aldım elime kaderimi,
Bitirmek için dönüyorum.
Sığınağımdır yüreğim benim,
Orada seni görüyorum.
Bu gün ayın ondördü
Sen, ben ve ümit.
Ve bir gün 78 baharında,
İstanbul’un Sanayi Mahallesinde.
Ve üzerimde İsmet Paşa Pazarından,
ÇAMLIDERE
Bir Ocak günü, nemli ve soğuk.
Cebimde, aldığım borçtan arta kalan 20 lira.
Arada bir yokluyorum duruyor mu diye.
Öğlen, yüznumaraya girdiğimde bakmıştım son kez.
Sevmem ceplerimi karıştırmayı etrafta birileri varken.
Seni hiç unutmadım Candan.
Yalnızlığın, çaresizliğin girdabına her düştüğümde, sen benimleydin.
Seni hep merak ettim.
Mutlu musun?
Çocukların oldu mu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!