Attı da gitti Şiiri - Yavuz Değirmenci

Sevda mektebinde yâri okudum.
Gönlümü hicrana kattı da gitti
Adını kalbime aşkla dokudum.
Zavallı bir Mecnûn etti de gitti

Nasılsın?Dediler, meftûnum dedim.
Nerdesin? Dediler, merhûmum dedim.
Pervaneye aşık bir mumum dedim.
Ruhumu ateşe attı da gitti

Kimi meczup dedi, kimi de veli,
Kimi ermiş dedi, kimi de deli,
Verip avucuma bir yaban gülü,
Bülbülle beni bir, tuttu da gitti

Çok zormuş dertlerin beşiği olmak,
Sevda kapısının eşiği olmak,
Sırdır deyip aşkın aşığı olmak,
Sırrımı sırlara kattı da gitti

Hasreti sararken dört bir yanımı,
Hasret hançer oldu döktü kanımı
O’na meftun olan masum canımı
Yokluk pazarında sattı da gitti

Dividi batırıp akan yaşıma
DEĞİRMENCİ yazdı, mezar taşıma,
Öylesine bakıp öksüz naaşıma,
Eliyle kabire itti de gitti

Meftûn:Tutkulu
Meczup:Aklını yemiş