Atsız kalmam Şiiri - Muhayyel Gizliay

Kelam isteme benden,
"Ya bu ne anlatıyor?" dersin.
Şiir isteme benden,
"Hiç öyle biri gibi değilsin" dersin.
Yazdıklarım ters oldu yaşantıma
Yaptıklarım yük oldu sol omzuma
&.
Öyle birisi nasıl olunur yok merakım
Ben kravat bağlamayı bilmem
Ceketi sıcak olunca çıkarırım
Şiir okurken alkış beklemem
Şiir okurken titretmek isterim yüce dağları
Şiir okurken düşündürmek isterim insanı
Şiir okurken şaire saygıyla okurum,
Kelimeleri eğip bükmem,
"Korkma!" diye başlayan bir marşı
Ağlayarak, birincilik beklemem!
Mehmet Akif hayatta olsaydı
Şiirini ağlayarak okuyanlara
Malum yarışmalarda
Sonunculuğa layık görmezdi
Ne birinciliği?
&
Maziden;
Bir sarı kalem,
Yaş on yedi,
Masamda dilimden düşmeyen,
O isimler,
Duvarda dilimden düşmeyen,
O resimler,
Gönülde tahtından inmeyen,
O şiirler...
&
"Bu gün yollanıyorken
Bir gurbete yeniden
Belki bir kişi bile
Gelmeyecektir bize"
Arabanızı az ileri koyun,
Bu şehirde biz Atsız mı kalacağız?
"Bir kemiğin ardından
Saatlerce yol giden
İtler bile gülecek
Kimsesizliğimize"
İçiniz rahat durun,
Bu şehirde biz yolsuz mu kalacağız?