Hüzzam suskuların bestesinde sustum .Defterini kaderinin kuytularında bırakan kelamın kalakalışıyım.
Gelmelere dönük sözlerim vardı aşk kuş’ayken.
Bitkin özlemin sırrında ağsan diyorum bensizliği. Aşka ihanetlerin acısında ayıklasan sevenle sevmeyenin gerçek yüzünü.
Bir tarih yazıyordu yüreği bozuk paraların üstünde.İstanbul,vazgeçmeliğimin son resmi olarak kalıyordu.
Son damlan boğaz sularına kardeş olduktan sonra, benim damlalarım alıştırma yaptı acılarımıza.
Seni yeniden görebilmek için yapay görmeler arasatı sundum kendime.
İçimde kalan senli zenginlikleri bitirmek üzereyim. Gelemeyişin yoksul hayallere bıraktı.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta