Atom Başlıklı Azrail Şiiri - Haluk Şan D ...

“Uzun Bıçak”.Mohikan çocuğu,
Kırmızı toprak kokul,
Derisi…
On yaşındaki Wiet Kong’lu,
Omzunda kalaşnikof,
Dizlerine dek pirinç tarlasına gömülü,
Bedeni…
Cape Town’un varoşunda,
Küçük çağdaş köle,
Avrupalının gündüz feneri…

Kâh kavimleriniz,
Kâh umutlarınız yok oldu gitti…
Kiminizin de özgürlük bayrağını dikti,
Âsi düşleri…

Zulümler ortak dünyada,
Uzun,upuzun kötülerin elleri…
Unutmayın,
Atom başlıklı Azrâil’in gazâbından,
Yüzleri erkenden buruşan,
Saçları minicikken dökülen,
Türkistanlı,Uygur kardeşlerinizi…
Unutmayın,
Toz bulutundan koca koca mantarların gölgesinde,
Güle oynaya zehirlenen balaları,
Kopuzların hıçkırıklı seslenişini…

Hele sen…
Dedesi Hiroşima şehidi,Japon genci..
İnanmam unuttuğuna geçmişi…

Belli ki haberiniz yok,
Belli ki bilmiyorsunuz yirmi birinci asrın utancını...
Nice Orta Asya’lı ortak kaderi…
Şimdi öğrendiniz işte…
Öyleyse,
Kenetleyelim dillerimizi,gönüllerimizi…
Hani,
Bugün banaysa,yarın sana misâli…
Cehennemlere teslim etmeyelim,
Cennetleri…

17.05.1996