Atölye Şiiri - Mahmut Karahan

Üstün körüyüm
Kolayca atabilirim
Sol dan ürettim her şeyi
Sağ dan satıldım birer birer
Kim haberdar
Kim sorgulayacak
Kim neyin parçası
Arala malısın kapıyı
İçeri girebilirim de
Dışında tutsağım zaten
Olduğumdan fazlayım
Daha çok yer gerekir
Sığdıramadığın
Boşluk çok
İleri git
Peşin hükümlü olma
Arzunu açıkla
Kapitali incele
Kendi sınavını ver
Can yakma
Ayrıntı da kaybolma
Gün be gün
İplik kendine bağlanmaz
El sanattır
Gençlik isyan
İsyan çaresizlik
Yaklaşım güdü
Hayat sezgisel
Çekingenlik gölge
Kafan karışmasın
Bilincin göstergesi yok
Hayat ciddiyet ister
Can alır romantzim
Burjuvaziyi ret et hacklen me
Yabancılaşma çografyana
Ormana git
Derenin suyunu kirletme
Sağa sola çöp bırakma
Ağaç dik
Çiçek ek
Köpekleri sev
Düşündüklerini anlat
Uğradığın herkes hayal kırıklığı
Düş kur
İlk fişlerini hatırla
İlk çizmelerini
İlk aşklarını
Dünyayı turla hayallerinde
Yaban kalma
Ruhunun eksikliklerini gider bir limanda
Ama sığınma
Doğruda kal eğrilme
Sermaye boyunduruğun olmasın
Uzak kalmışlıkları feshet
Irk ayrımı yapma
Onur kırma
Köken ayrımı yapma
İnsan ol biraz
Olursan duygu ilhamın olsun
Ne kendinle çatış ne bir başkasıyla
Atölyelerin olsun içinde kendini yenile