Ailedir yaşamın atölyesi,
Çocuklardır ailenin meyvesi..
Öğrenirse İngilizce no, yesi,
Dünyalar duyar artık o gür sesi...
Demeyin ki hiç bu da neyin nesi,
Sevgi ve aşk kuşlarının kafesi
Olacaksın ki, çıksın kuşun sesi,
Uçarak gitsin, kalsın kanat sesi...
Akif, Fatih kuşumuz, benzer sesi,
Baba, anneden başka, yok kimsesi...
Yıllarca onlar bir altın kesesi,
Onun için kalıncadır ensesi...
Akif oldu öğretmen, çıkmaz sesi,
Dinler, anlar her yerden çıkan sesi...
Çalar hemen teneffüsün zil sesi,
Duyulur hep Akif’in asil sesi...
ŞAİRcik Ahmet Necat UCUR
29 temmuz 2019 İzmir
Kayıt Tarihi : 29.7.2019 19:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehmet Akif Serpil Arda UCUR ailesine 17. Evlilik yıldönümü hediyesi ve hatırası... Tam da bu sene günü gününe pazartesi... 29.07.2002/2019
![Ahmetnecat Ucur](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/29/atolye-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!