Atmaya görsün şafak
Kaç acı çıkarır bu şehir bağrından
Kaç giden vardır yaralı gönüller bırakıp peşisıra
Güneş doğmayı versin kaç pislik çıkar aydınlığa
Kaç gelen olur umuttur tek varlığı
Kim bilir ne düşlerken kaybeder onu
Kaç gece sürer mazinin yorganında yaşam
Bu şehirden sılaya kaç mektup düşer
Kaç acıyı kapatır kaç selam
Hele bir şafak atmaya görsün
Bu buhranlı geceden kaç yastık kuru çıkar
Bu şehirde de vardır seher yeline ağıt yakan
Kaç ağıt kaç heceden sonra düğümlenir gözlere
Kaç renge esir bu şehir; mavidir,yeşildir,gridir
Kaç rengin anlamı sevgidir
Mutluluktur bazen elleri kaldıran semaya
Kaç dua şehrin günahında kirlenmeden ulaşır mevlaya
Kaç zaman sonra kabul edilir,kaç ömür yeter mutluluğa
Şehri ateşe vermiştir haramiler
Bir yüreğin payına kaç yangın düşer
Huzurun tarifi ne,kaç bakışı,kaç öpüşü sevgilinin
Kaç yürek yakan söz pes dedirtir sana
Kaç vurgun başına cellat eder şehrin kaldırımlarını
Kaç sevgiye inanırsın bundan sonra bu şehirde
Hangi sevda sözcüğü kandırabilir seni
Kaç yılanın gözlerini kapatır perde,kaçını görmezsin
Kalamazsın bu şehirde gitmek istersin
Kaç bela çöker karanlıkla birlikte,kaç acın diner
Lanetlenmiş kehanettir bu şehirde doğmak
Kaç kere kaçsan çözülür büyü
Hele bir şafak atmaya görsün
Kaç kişi anlar kutlu şehrin öldüğünü
2004-12-12
Kayıt Tarihi : 30.6.2005 18:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!