Atmak Şiiri - Abdullah Atay

Bu dünya böyle be kardeşim!
Kimisi
Bin bir yalan dolanla
Hile,riya, haramla
Yatıp kalkıp
Ona buna kazık atar.
Orman içi,sahilde
Villâ,köşk,yazlık yapar.
Garip,yetim yoksul
Bir kuru ekmeğe muhtaçken
Kendisi de
Deveyi havutuyla yutar.

Siyasetçi meydanlarda nutuk atar
Bin sallayıp bir tutar.

Koltuktakiler postu atıp
Yan gelip yatar.
Üç kuruşluk iş yaparsa
Beş kuruşluk hava atar.
Sallar başını, alır maaşını
Görmez vatandaşın işini.

Okullarda
‘Ali top at’ 'At topu at 'diye diye büyüdük.
Şimdi
Birlikte,dostlukta,ticarette
En önemlisi sevgide
Kartla,cartla,curtla
Topu attık biz yine.
Düşmüşüz milletçe geçim derdine.

Kurşun ata ata bitmiyor.
Düğünlerde,bayramlarda,maçlarda
Vs. vs. kutlamalarda
Sloganlarla atılan serseri kurşunlarla
Nice canlar gidiyor.

Bir deli kuyuya taş atınca
Yetmiş iki akıllı çıkaramazmış.
Diğer bir deli de atom bombası atar
Tüm dünyayı yakıp yıkar.

Kimileri meteliğe kurşun atar.
Kimileri bankaları hortumla yutar.

Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm.
Ah bu yoksulluk!
Vallahi namerde ettirir kulluk.
Yoksa paran pulun
Kırılır kanadın kolun.
Yoksulluk işte bu ya.
Ev sahibi kiracıyı
Hastabakıcı hastayı
Nâçar ana bebeyi
Atar yazık sokağa.

Kimileri
Hıçkırıklarını atarken içine
Çöpten topladığı ekmeğin
Kırıklarını atar
Kuruyan midesine.
Kimisi de;
Önünde İskoç viskisi
Yanında da
Para babası yetmişlik sevgilisi
Atar kahkayı umarsızca.

Kimi düşeş atar
Kimi de hepyek
Bu dünyanın gam yükünü çek babam çek.

Vurguncu, talancı,yalancı
Hapçı,gaspçı
Külhanbeyi,maganda
Cirit atar meydanda.
Laf atıp,çatar ona buna
Kaşarlanmıştır kavgaya.
Namuslu vatandaşın
Sokar başını belaya.
Tepesi atınca
Hiç yoktan hır çıkarıp
Atar azgın dalgaya.

Ha bir de;
Son nefesin verdiğinde
Dinleneceğin kabirde
Düşer iş, eş dostuna.
Toprak atar üstüne.

Fısıltı gazetesi geçenlerde
Sekiz sütuna manşet
Flâş bir haber atmış:
Bundan böyle herkesin
Atı
Katı
Yatı
Dört de avratı
Ömür boyu saltanatı olacakmış…
Aşsıza aş
İşsize iş
Eşsize eş
Köşksüze köşk
Daha da neler verilecekmiş neler...
Memleket güllük gülistanlık olacakmış inanın.
Biliyorum ne diyeceğinizi şimdi:
‘ATMA RECEP DİN KARDEŞİYİZ! ..’
Ata ata kül bırakmadın mangalda
Kül yutmayız artık biz…