Ezgileri yayılır kopuzun, sazın, tarın…
Dökülür hatıralar rüzgârla yaprak yaprak.
Yeleleri uçuşur dörtnal koşan atların,
Aygırlar bozkırlarda koşar sudan çıkarak.
Nal sesleri duyulur dombranın tellerinde,
Adeta, rahvan, tırıs, kenter yürüyen atlar…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta