Atlılar Şiiri - Kemal Polat

Yükselen toz bulutu ardından
Sen de 'bin atlı',ben diyeyim onbin
Kırkbin kadarda nal şakırtısı,
Her yanı toz duman ederek,
Yıldırım gibi buralardan geçtiler.

Nereden çıktı bunca at?
Üzerlerinde zırhlı süvariler
Demirden heykeller gibiydiler.
Ne yüzleri varde ne de elleri
Birer çizgi giydi gözleri.

Atların hepside demir rengi
Nefesleri duman fıkırtıyor
Onlarında kapalı gözleri
Sanki demir şakırtısı çıkartıyor,
Dalgalanan yeleleri.

Anlamak ne mümkün:
Askerlerin omuzlarıda tüpten silahları
Gövdelerine yapışık gibi,
Nerden çıktı bu atlılar?
Bunlar neyin askeri?

'18.07.1961 Mersin Kemal polat'