Atlıkarıncadır dem be dem hayât,
Dönersin içine düşünce çarkın.
Ol mekân odur ki rahât mı rahât,
Bir avuç topraktan varm’ola farkın…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla