Atlıkarınca Şiiri - Siyanür Green

atlıkarınca.

sevinç gözyaşlarını çiğnemeden yutmuş
doğup büyüdüğün mahallenin yamyamları
kırmızı ışıkta can vermiş
yoluna çizgi çeken uçurtmalar
kaç şehre özlettin kendini
memleketin dağlarında erirken kırağılar
bolca hasret, öfke, zulüm
burnunda mı tutuyor kapını eskitenler,
adımlarını ezberlerken sarhoş sokaklar
gözleri kanlanmış hafızalarıyla

Son şansı kaldı başıboşluğunun..
aklına çiz resmini, yaşlı gözlerin
bakıp bakıp içine çek küllerini
yaz vakti, saçına ak düşüren izmaritlerin
ölümsüzleştirecek hepsini kiralık bir şair
şüphen olmasın hiç
her birinin boş yere öleceğine dair...

En az senin günahkarlığın kadar
imanı var, kalbine sığmayan düşmanlığın
büyümene yardım eden çocuklara duyduğun
bir tanesi resmini çizmiş yeşil bir balona, soğukkanlı
kırkı çıkmadan patlatmışsın beynini yavrucağın
kaç tebessüm yitirdin, aç karnınla
terörle beslediklerin aynalarını yerden toplarken,
acı bir suratla
adres sorar haldesin, enkazdan hallice yansımalara

içinde hala varsa
tarihi geçmiş bir suluboya
çekidüzen vereceğin bir hayatın daha kaldıysa
siyaha boya gökkuşaklarını,
kılıcından geçen isimsiz çocuklarla
Son şansı var
içini karartan renklerin
son bir duman daha çek
nefes almayı unutmadan ciğerlerin...

9.1.24