Atlıkarınca Şiiri - Elif Gizem Turan

Ben üzüldüğümde kalbim acır,
Hisseden karıncalar ayağıma dolaşır.
"Mürekkebi takip et, seni boşluğa götüreceğim."
Bir kapı açılır, şaşırıp kalırım.
Yıldızlar akar ve güneş yükselir
Başka gezegenden gelmiş gibi gülümse bana
Yalnızlık içinde dokunayım yerin en altına
Uykum geliyor, büyüsün artık karıncalar
Atlara binip kaçsınlar
Başka gezegene gideceğim gibi gülümse bana
Kalbimin acısını yalnız ben hissedecekmişim gibi
Bak bana; yüzüme, ellerime ve dudaklarıma
Evrenden kaçışıma ve sana fısıldayışıma.
Hisset beni ve öyle öl.
Söz, ellerimi gömeceğim yanına.
Sana ulaşamadan çürüyüp gidecekler.
Yalnızlık içinde dokunayım yerin en altına.
Üzüntüm, ben, sen ve sen.
Başka gezegene gidiyorsun sen.
Gülümse bana.