Atını uzun sür, yola bağlanma,
yollar kısa, zamana sür atını,
peşindeki ölümü yorulur sanma
bir hançer sırtına kavuşur gibi
kavuşur ölüm de atlıya: - Göğe
doğru çevirin şunun çizmelerini!
Hangi hana bağlasan bir oda
bulamazsın içinde gezdirdiğin yalnızca
bulsan viran ömür baksan kör kuyu
zaman zaliminin yüklediği korkuyu
yedeğine vur ve sür üstüne atını:
Güneş ki maviyken göğe bağlıdır
o bile eğlenmedi bu siyah kasabada
onun kaybettiği çölde yol aranır mı
nice gölge yerle bir olur, çöl de
usanır gezginken eskittiği yollar da;
ne han kalır atlıya ne yalnıza
kılavuz, atını uzun sür, ölümdür
hepimizin çobanı bu sürek avında
ölümü baştan çıkarma, hem gençsin daha
Atını uzun sür, hem zaman var daha.
Haydar ErgülenKayıt Tarihi : 18.7.2002 03:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
söyledikleri yorumum olsun bu güzel şiire
"dörtnala koşarken
gözlerinin bakırına
kırıldım
vur beni seyis
kaynamaz atların kemikleri"
halime yıldız
kutluyorum!
aklı evvel empatiyle coşarak
sonsuz badesini ummanın
damla
damla
yudumluyordu
ıssızlığın orta yerinde
bir karaçalının dibinde
ve minnacık kelime nöbetlerinden
ölümü dirime
dirimi ölüme terk edenleri
avuçlarından rüzgara savuruyordu (N.S)
aşk ki ağız sütüdür sevdaya
sallar, çoğaltır, besler
ömür denen boş beşiği(N.S)
Hayatını hesaplı yaşa mutedil ol kiminle dans ettiğini bil.
SAYGILAR
TÜM YORUMLAR (4)