Atlas Rengidir Sevdam

Hüzünlü yolların
Sonu olmayan kıvrımlarında
Sensiz konaklıyorum

Hasretin, rüzgârlar eşliğinde yaladıkça döşümü
Yokluğuna yanıyorum

Masallar ülkesinde
Mavi umutlarımı asarken dilek ağacına
Aşkın kutsal ufuklarına
Siyah beyaz resimlerini çiziyorum
Ve
Sonsuz gecenin esaretine dalıp kayboluyorum

İsli lambalar sönüyor duvarlarımın üstünde
Karanlık köşelerinde, kıvrılıp kalıyorum

Yok, olmuş yitik bir günün geç saatlerinde
Hüznün düşerken koynuma
Yine
Yine sen yoksun diye haykırıyorum

Geceler diz çöküyor önüme
Arzın yıldızlarını seriyorum yeryüzüne
Suskun dudaklarımı ta ortadan yarıp
Gözlerimden, yağmurlar boşaltıyorum ellerine

Ve
Susuyor gece
Gelgitler yıkıyor duvarlarımı
Sessizlik, heybeme biriktirdiğim umutlarımı
Ve yarına olan rüyalarımı
Çalıp götürüyor benden

Yorgunum
Yüreğinin susuz güvertelerinde
Kâğıttan gemilerimi yüzdüremiyorum
Kahrolası bir ağırlık çöküyor üzerime
Arzın sığ sularında sonsuzluğa batıyorum

Gözlerimi ne kadar uzak ufuklara diksemde
Dalgalar sert geliyor gövdemin üstüne
Umutsuzluk kayalarında
Param parça, parçalanıp dağılıyorum

Uzat ellerini çek al sinene
Utangaç çocuğun rüyalarındayım
Yorgun ve durgun sularımda yüz

Gel artık
Gecelerim yalnız
Gecelerim sensiz, gecelerim ıssız
Al
Tut ellerimi ne olursun tut
Uyandır kâbus dolu rüyalarımdan

Düşlerimi ıslatan, toprak kokan yollarımda yürü
Hasretimin sancılarında, vuslatını sorgula
Buzullarımı gözlerinde erit sar boynuna

Atlas rengindedir, sana olan sevdam
İstersen
Avuç avuç doldur koynuna
Avuç avuç doldur koynuna………..