Büyük şairler hayranı, duygularını şiirlere dökebilen ve bu şairleri örnek alan daha lise öğrencisi. Rumuzu Erbab-ı Söylevi...
Göğün kuşağı, ressamın modeliymiş.
Deniz, toprak tutkunun çehresiymiş.
Neşe, mutluluğun gül bahçeleriymiş.
Aşk, sevenin beceremediği eseriymiş.
Sevgi göğüs kırığı, en büyük zafiyetiymiş.
Seferber oldu çaresiz, hiçe saydılar hayatlarını.
Ölüm korkusu kalmadı, açtı cennet kapılarını.
Yarınlar yoktu, kıldılar son cenaze namazlarını.
Zühur etti bedenine zafer, helal etti haklarını.
Ruhumuz, duygumuz bir; kurtuluş vakti, emrimiz bir.
Dilin, örfün, gönlün anı bir.
Temelinde insanın, hakkın anı bir.
Sahurla, oruçla, iftarla tenasütün anı bir.
Ay'ı sanatla, ahenkle, maniyle edebi anı bir.
Ademoğlunun minnet sunduğu, şükrün anı bir.
Örfümüz, adetimiz unutuldu bugün.
Büyüğün eli, küçüğün gözü öpülmedi.
Rüyaları sınırlar koydu insana bugün.
Ne top oynayan çocuklar kaldı sokakta
Ne mahalleyi izleyen balkondaki komşular...
Örfümüz, adetimiz unutuldu bugün.
Biz dünya çocukları
Umudun, sevincin çiçekleri.
Biz dünya çocukları
Neşeli günlerin habercileri.
Dört bir yandan verelim, elele.
Onlar seveniyle birlikte, bir başımayım.
Melodiler de kaçtı gitti, yapayalnızım.
Kaldık baş başa, kimselerden uzaktayım.
Ne sen anlarsın derdimi, ne ben anlatayım.
Şairin duygusu, şiirlerinde bulgusu.
Ne duygusu ama, yoktu ki ölüm korkusu.
İnliyor kalpleri, haykırır ruhlarının nutkusu.
Görmekle bilinmez ölü vücudunun tutkusu.
Kalır mısran kükreyişin edebi, derin uykusu.
İlk öğretim abece,iki artı iki diye.
Oku muallim;gör;söyle daldın gittin diye.
Koşar talebe,okumak arzusuyla mektebe diye.
Donanır üsten alta talebe,öğretmen ilmiyle.
Cevherlik bir duygu,memleketin bakiyeti.
Kabarır sana karşı her duygum,
Onur duydum tarihine,şairine,ocağına.
Nadidedir bende yarattığın bu halim.
Yegane biricik güzelliğin,
Alkışın,övgünün merkezisin Konya'm.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!