Atlas Çarşaf Şiiri - Ömer Gölge

Bu gün acıdan bahsetmemeliyim
Ne de açlığından afrikalı kara çocukların..
Ve konuşmamalıyım....
Özgürlüğün demokrat marketlerde,
Bi varil petrol fiyatına satılışından.
Asla anlatmamalıyım sana,
Şairlerin kendi mısralarıyla asılışlarını
Sonra hiç şikayet etmemeliyim annenden
Ve bana çektirdiklerinden.

Bu gün acıdan bahsetmemeliyim
Gözlerinde umutlarıyla donan hayatlardan,
Ve sokak ortasında güpe gündüz,
Salyalı vatanseverlik naralarıyla patlatılan bombalardan
Bir lokma ekmek için gece yarıları.
Sen yaşta küçücük elleriyle çöpleri karıştıranlardan.
Nasıl söz edebiliridim annene
Sıcak sobamızın başında otururken biz
Kartondan gecekondularda 10 nüfus
Rüzgarla saklambaç oynayanlardan.

Bu gün acıdan bahsetmemeliyim.
Haber vermemeliyim
Bağdat'ta ve onun batısında kurulan
Dolara endeksli onur borsalarından

Evlatcığım iki gözüm nurtanem
Bunların hiç birini bilmemelisin
Sen ananın en küçük oğlu
Atlas çarşaflar içinde,
El üstüne büyümelisin