Etraftaki tüm gözlerin ağırlığıyla cebelleşir
Bir o kadar da rahat ve işveli tavırlara bürünürüm
Her şey kireçle sıvanmış evimin pak tuttuğum aynasında ki varlığına münasebet
Ama yok olunca bütün varoluş
Havva’nın dünyadan gidişinden bahsediyorum
Başladığı zaman bütün yaygaranın kopuşu;
Hatalar bize özgü diye düşünme sevgilim
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta