Atlas Şiiri - Zeynep Beşen

Sol yanağın da ki derince çukur da çekiyorum en derin uykularımı..
Sağ kaşının yanina taşısınlar adımı..
Ruhumu dünyadan arıtmak adına ,
Gün de beşten fazla anıyorum gülüşünü.
Ah leylim ,alnın açık gök gibi.
Kirpiklerin gazel yurduna geçiş ivmesi ,
Sen, yüreğimin sevinç batağın da ki kalıcı cümlesi.
Huzurum uzuyor sana doğru.
Aldığım nefese katıyor aşk seni ..
Sen biraz da ciğerlerimin bayram sevinci ,
Pür-ü pak eyliyorsun durduğun anı.
Gözlerin mahmur -u nevasıdır ruhumun
Orada aşk a döner dururum
Kah mevlevi olurum
Kah yunus
Bazen kedim olurum
Çoğu zaman bir hiç
Kedimi kedimden arttığım yerdedir yüzün.
Kimse de olmayani başka yerde aramam
Sende bulduğuma başka yerde bakmam.
Yüzünün atlasın da gezer dururum .
Kalbim de kalbini eker dururum
Aşk isterim ki seni buldum.
Aramadım denk geldim durdum .
Evim oldun uyudum ,uyandım, huzura erdim .
Ben bu dünyadan alacağımı aldım ,mutlu oldum .
Seni tanıdım ,memnuniyetler ülkesinin sultanıyım.
Sevdim seni bunun yok bir açıklması.
Sadece seni sevdikçe yüreğim gıdıklaniyor.
Ve seviyorum bu iklimi ..