Atlas Şiiri - Hüsnü Bala

Düşlerin de yağmalandığı bir atlastan geliyorum
Üzerim diz boyu balçık, çöp toplayan çocuklar gibi kokuyorum,
Sevdası yarım bırakılmış,
Kirletilmiş duyguların, dramatik senfonilerin arasından geldim,
Araftan Şeb-i arus'a yolculuğum var
...
Kendime ölü aşklar topladım,
Solan güller koklayarak,
Fahişe kadınların koynundan çıkarak geliyorum,
Bakmayın asi duruşuma
Ya da sessiz yaşadığıma
Ben sesimde çığlıklar büyüterek büyüdüm
Ağladım, yaşadım, sürünerek öğrendim bu coğrafyayı
Sonra kirli/temiz tarih sayfalarının mezesinde ömür geçirerek geldim
Gel/dim bu yaşa
Geldim bu yaşa bir atlastan bir evrene