Atlarını Çaldılar Köyümüzün

Atlarını çaldılar köyümüzün,
O atlar ki toprakları sökmüyor artık.
Her öğle üzeri üstümüze ağan bulutlar,
Gözyaşlarını dökmüyor artık.

Her dalda çiçek açtı bin telaş,
Hüzzam ve hicazkâr karıştı birbirine.
Geceler kasvetiyle gelir de her akşam,
Gündüzler, bereketini ekmiyor artık.

Atlarını çaldılar köyümüzün,
Nal sesinden öksüz kaldı yaylalar.
Solmaya yüz tuttu dünkü çiçekler,
Bu ağır yükü çekmiyor artık.