yürümüşüm kendimi bildim bileli
yalazı kavurmuş yüzümü gülün
beyazı silmişim meyhanelerden
dökmüşüm kızılı ırmaklarıma
dirsekler çürürken mum ışığına
yalanmış mürekkep kararmış diller
akıtmışım kumları gönül bağına
bir çöle dönüşen yar dudaklarım
denizlere karalara kalanlaradır
türkümün son yolu son ayrışması
ayın ışıması günün solması
yalnızlık karanlık yaz buluşması
şimdi el sallayın şu gidenlere
gidenler akşamın tohumlarıdır
çağ aşımı bu yılgı bu yarım yanım
sevgili sizedir sözlerim size
atların öldüğü kollarda vardır
Kayıt Tarihi : 9.8.2006 18:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
Nazan İzmirli
TÜM YORUMLAR (37)