Sende; ben, kutba giden bir geminin sergüzeştini,
Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende; ben, imkansızlığı seviyorum.
Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
Devamını Oku
Sende; ben, kumarbaz macerasını keşiflerin,
Sende uzaklığı,
Sende; ben, imkansızlığı seviyorum.
Güneşli bir ormana dalar gibi dalmak gözlerine
Tanrıdan armağandı beni yaşatmaya zorlayan
Bir vefasıza gitmek istedi bu dermansız ayaklar,
Zayıf ellerim dokunmak, mecalsiz kollarım sarmak
İstediler diyerek lanetler yağdırdım hepsine
Anılarını topladın sessizce, buz tutan kalbini
Yalan sevgilerini aldın, gittin o gidiş!
ne kadar güzel bir benzetme dostluk, sevgi ve acı çekenin acısını sonlandırmak...atlar ve insanlar..ayrılmaz ikili..kutlarım üstad....
çok güzel bir şiir okudum
At ve insan ayrılmaz ikili şu modern çağda bile.Dostluk sevgi değer kıymet ve sadakat. sahiplenmeye dair çok örnek vardır dünden ve bugünden. güzel benzetmeler hoş anlamlı vurgulamalar. tam puan diyorum düşüncelere ışık salan duyguları hareketlendiren güzel şiire.
Atlarla insanlar arasında onbinlerce yıldır süregelen yakın dostluk bazı durumlarda benzer sonların oluşmasınada neden olmuş demek ki. İnsanlar gibi atlar da ağlarlar çünkü.
Kutluyorum sayın Dinmez Er... kaleminize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta