Önce atları vurdular, özgürlüğü topal bıraktılar
Sonra ,Güvercinleri, gökyüzünü kanatsız kıldılar.
Ne bahçede ağaç kaldı, ne derede su, ne dalında zeytin
Bozkır çocuklarını dümensiz gemide okyanusa sürdüler
İsimsiz kadınları. kapılar ardında
Dipsiz kuyularda, namlunun ucunda
Birer birer sessizce yok ettiler
Çocukları trene bindirip sonsuzluğa gönderdiler
Kızımdı, oğlumdu, karımdı
Dağımdı. ağacımdı, toprağımdı
Bir hışımla geldiler, Mahşerin beş atlısı
Arkalarında, bir şarkı kaldı tını sız. bir açık el kaldı duasız
(08.03.2022/Antalya)
Nurhan GöktürkKayıt Tarihi : 14.5.2022 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
Güzel şiir
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)