Acılar bir duman misali göğümüzü kaplıyor
Vadesi doluyor zamanın
Islıklar atları ürkütüyor.
Köyün birinde çekiliyor halay
Zaman doluyor
Ürken atlar ıslıktan korkuyor.
Üstüne karlar yığılmış bir ağaç
Çatırdıyor dalları.
Rüzgar ıslık çalıyor.
Halay durdu, karlar eridi, gök açıldı
Bu rüzgar bir ulaktı
Mevla’m atlara binenleri çağırıyor.
Kayıt Tarihi : 11.2.2013 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kızılırmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/11/atlar-urktu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!