Atlar Nerede Şiiri - Ahmet Balkı

terliydi atlar geldiklerinde
hırslıydı
hüzünlüydü
kalkıp iniyordu burun kanatları
bozguna mı uğramıştı bir ordu
yangından mı kaçmışlardı ne
gözlerinden belliydi
tokat yemiş insan gibiydi
kiminin yüzü

zayıf
bir kız
vardı
al olanın sırtında
bulutsuz
bir
yaz
gecesi gibi…
kimse de yoktu ondan başka
ışıl ışıldı saçları
bulutsuz
bir
yaz
gecesiydi.
belli olmuyordu gözlerinin rengi
karadut karası mı eylül mavisi mi

durmuyordu
atlar
durduğu
yerde
al atlı kız uykusuzdu
çamurlu yanaklarını
sildi elinin tersiyle
eli titriyordu

doğruldu atının üstünde,
kordu yüreği
vurulamaz
zincirlere
bir kır çiçeği bile
haydi, dedi
bir çıngı yeter
dağları devirmeye
bizim olan atlar nerede…